نمایش زیبایی‌ زندگی روستایی و‌ اجتماعات غیرشهری در قاب تلویزیون/ دلیل جذابیت «نون خ۳» چیست؟

۶بهمن پرس: طبق آمار منتشر شده، مجموعه «نون خ۳» با ۷۹.۶ درصد مخاطب پرببینده‌ترین‌ مجموعه تلوزیونی در عید امسال شد. در هفته اول نوروز ۱۳۹۹ فصل ششم سریال پایتخت ۷۴.۹ درصد مخاطب داشت که فصل سوم «نون خ» با حدود پنج درصد افزایش مخاطب، رکورد آن را در نوروز ۱۴۰۰ جابجا کرد. اما موفقیت این سریال طنز از آن‌ جهت اهمیت دارد که برای اولین‌بار در سال‌های اخیر، به ظرفیت‌های موجود در روستاهای کشور توجه شد و قاب تلویزیون به زیبایی‌های زندگی روستایی و جذابیت‌های اجتماعات غیرشهری تخصیص یافت.

 سال‌های متمادی بود که قاب تلویزیون به شهر تهران محدود می‌شد و چشم‌اندازی از نمایش زندگی‌های سنتی وجود نداشت اما سریال «نون خ» برای اولین‌بار از ظرفیت روستایی کشور استفاده کرد.

نمایش تصاویر رنگی و شاد از شهرها و بخصوص پایتخت و خلاصه شدن تمام قاب‌های صداو‌سیما به محدوده‌های شهری، سالیان سال  مسئله مهاجرت از روستاها به شهر‌ها را تشدید می‌کرد.

سیاست‌هایی که نتیجه‌اش خالی شدن روستاها از جوانان و از بین رفتن بسیاری از کسب و  کارهای مولد روستایی بود.

کافی است زاویه نگاه خود را بچرخانید و جای یک روستایی به تماشای جعبه جادویی بنشینید. روستاها نه‌تنها محلی از اعراب ندارند بلکه مهم‌ترین رسانه ایران را پایتخت نشین‌های بی‌لهجه قبضه کرده‌اند، هیچ تصویر ارزشمندی از زندگی غیرشهری تولید نمی‌شود و دوربین صداوسیما نهایتا بعد از سیل و زلزله به آن حوالی می‌رود.

این نوع برخورد به حرکت جمعیت از روستاها به شهر به‌خصوص تهران و بزرگ شدن حاشیه‌نشینی کمک می‌کرد. البته اثر موفقی مانند «متهم گریخت» هم وجود داشت اما روایت غالب و اصلی تلویزیون ایران، ارزشی برای زندگی‌های غیرشهری قائل نبود.

به گزارش رجا: علاوه‌بر این «نون خ» در حالی ساخته شد که کمدی‌سازان به نمایش تجملات شهری برای جذب مخاطب روی آورده‌اند و زرق و برق و جذابیت‌های جنسیتی محورهای اصلی داستان‌های آنان را تشکیل می‌دهد. مثلا در نمونه متاخر این آثار «دراکولا» ساخته مهران مدیری، در زر ورقی  از تجملات پیچیده شده و آغشته به نشانه‌های جنسی است اما با وجود تبلیغات سراسری و بازیگران به‌نام این مجموعه، بعید است که بیش از یک چهارم مخاطب «نون خ» را به خود جلب کند.

از جمله نقاط مثبت این سریال، کارکترهای صاف و ساده این مجموعه است که به عنوان خانواده‌ای بزرگ در یک روستای نسبتا محروم امرار معاش می‌کنند و در عین حال از زندگی خود لذت می‌برند. کاراکترهایی که نابازیگر هستند و کارگردان این سریال، به‌خوبی از آنها بهره برده است.

از طرف دیگر نمایش اجتماعات در هم تنیده روستایی نقطه مقابل سینماهای تک قطبی و فردگرا جدید و آپارتمانی است. شاید مهم‌ترین الگو این سریال همین موضوع باشد که نمایش روایت صمیمی و پرتکاپوی «نون خ» در میانه‌های جامعه روستایی رقم می‌خورد.